Diamenty są wieczne
Popularne jest powiedzenie, że diamenty są najlepszym przyjacielem kobiety. Te ekskluzywne kamienie znakomicie współgrają z urodą kobiet, stając się „niedyskretnym dodatkiem”.
Diamenty to najlepszy przyjaciel kobiety, ale i z wzajemnością Panie także je kochają. Jeden kamień o wadze kilku gram może być warty nawet kilkaset tysięcy dolarów, czyli tyle samo, co nawet kilka kilogramów złota. Diamenty prawie nigdy nie tracą na wartości, więc mogą stanowić doskonałą lokatę kapitału. By w nie zainwestować potrzeba jednak sporego kapitału.
Najstarsze diamenty powstały nawet 4,25 miliarda lat temu na głębokości 150 – 300 km w wyniku oddziaływania wysokiej temperatury i ciśnienia. Na powierzchnię ziemi dostały się podczas erupcji wulkanu. Mimo że zbudowane są z węgla, to ich niezwykłe właściwości sprawiają, że są najcenniejszym minerałem na świecie. O wartości diamentu decydują parametry określane przez zasadę 4C: masa (carat), szlif (cut), barwa (colour) i czystość (clarity), to cztery czynniki określające każdy diament. Każdy z tych parametrów wpływa na cenę, a poszczególnych kombinacji jest kilkaset. Pięciokaratowy diament o barwie czystej bieli i nieskazitelnej czystości może kosztować ponad 120 tys. dolarów. Taki sam kamień, ale o kolorze zbliżonym do barwy szampana może być już o połowę tańszy.
Diament, jako jeden z najbardziej cenionych kamieni szlachetnych, był od wieków pożądany, a co za tym idzie próbowano stosować materiały zarówno naturalne, jak i syntetyczne do jego naśladowania tzw. imitacje:
– cyrkon – łatwy do rozpoznania po znacznie większej gęstości,
– kwarc – głównie kryształ górski – niski współczynnik załamania światła powodują brak tzw. ognia charakterystycznego dla diamentów,
– cyrkonia – znacznie większa gęstość, mniejszy współczynnik załamania światła, większa dyspersja. Obecnie jeden z chętniej stosowanych materiałów na imitacje diamentów ze względu na bardzo niskoą cenę oraz występowanie,
– szkło ołowiowe – prymitywna metoda polegająca na stosowaniu szkła o dużym współczynniku załamania światła (w stosunku do innych gatunków), duża gęstość dochodząca nawet do 6 g/cm³, mała twardość (ok 5 w skali Mohsa), uczucie ciepła przy dotknięciu wynikające ze słabego przewodnictwa cieplnego szkła. Materiał bardzo tani,
– tworzywa sztuczne – cały szereg rożnych materiałów – podobnie jak w przypadku szkła stosowane tylko w przypadku najtańszych zastosowań, znikoma twardość (ok. 2 w skali Mohsa), znacznie mniejsza gęstość, mniejsza dyspersja i współczynnik załamania światła, uczucie ciepła przy dotknięciu.