„Tylko jak wyleczyć się z miłości?”

(fot. papilot.pl)

Takie oto pytanie zadał mi jeden znajomy – Jak wyleczyć się z miłości. No właśnie…. czy w ogóle się da? Co z sobą zrobić, gdy ta druga osoba dziękuje nam za współprace?

Temat który chcę dzisiaj poruszyć, tak naprawdę jest tematem rzeką – mógłbym o nim pisać na wiele sposobów, a jednak spróbuję jakoś wyszczególnić najważniejsze myśli – tak by, być może, komuś ten tekst jednak pomógł, a nie był prostym tekstem, których wiele w serwisach.

Zapewne znacie teorie dotyczące faz, takich jak między innymi faza gniewu czy akceptacji – zapewne w jakiś sposób można sobie te fazy podporządkować pod związki międzyludzkie. Odczuwamy przecież gniew, prawda? Odczuwamy pewnego rodzaju wyparcie (przecież tydzień temu wszystko było w porządku!) i mam nadzieję, że wszyscy ostatecznie czujemy akceptację. No ale jak sobie poradzić, przejść przez ten proces? Pozwól sobie na żałobę.

Po pierwsze, trudno jest przez tę drogę przejść samemu – jeśli masz najbliższych przyjaciół, rozmawiaj z nimi o tym co czujesz. Oni zawsze Cię wysłuchają, a Ty poczujesz się po prostu lepiej.

Po drugie, nie zamykaj się w czterech ścianach swojego mieszkania, pokoju, czy po prostu umysłu. Zdaję sobie sprawę z tego, że wiele rzeczy wydaje nam się nie mieć dłużej znaczenia, no ale jednak alienacja w niczym Ci nie pomoże – a co więcej, zaszkodzi. Jeśli nikt i nic nam nie przeszkodzi, to będziemy analizować te nasze rozstanie przez długie godziny.

Po trzecie, kup sobie worek treningowy, albo po prostu zapisz na siłownię i korzystaj z worka treningowego. To zawsze pozwoli Ci wyładować cały gniew, stres który nagromadziłaś w sobie przez to jak Cię potraktował.

Po czwarte, nie trać wiary.

„Myślę, że potrzebuję wierzyć, że to działa.(…) Miłość. Partnerstwo. Przyjaźń. Idea, że kiedy ludzie się łączą, to już ze sobą zostają. Muszę zabierać ze sobą tę świadomość, kiedy kładę się w nocy do łóżka, nawet jeśli idę spać sama. To jest mcbealizm.” – Ally McBeal