Sofia Coppola i jej melancholijny świat


(fot. hitherandthither.net)

(fot. hitherandthither.net)

Sofia Coppola jest niezwykle wrażliwą reżyserką tworzącą delikatne kobiece światy. Jej bohaterki są subtelne, kuszące i jednocześnie niewinne. Dominują kobiety piękne, niedostępne, zagubione.

Pobudzają męskie fantazje. Co ciekawe, w Marii Antoninie i Przekleństwach niewinności Coppola skupia się na zjawisku uwięzionej młodości, ponieważ bohaterki nie zdążą się zestarzeć. Także w Między słowami dominuje temat wkraczania w dorosłość, gdyż młoda dziewczyna nawiązuje dziwną relację ze starszym mężczyzną. Coppolę fascynuje kobieca psychika. We wszystkich jej filmach widać powolną i monotonną narrację. Duże znaczenie ma w nich gra skojarzeń. Istotną rolę odgrywa także muzyka, a gesty bohaterów są często ważniejsze od słów. Coppola preferuje zamknięte przestrzenie – pokoje pełne drobiazgów, z chaotycznie porozrzucanymi rzeczami. Na końcu jej filmów zostają ukazane puste miejsca, które zostawiły po sobie bohaterki.

Bez wahania mogę polecić tę reżyserkę.

 

Dodaj komentarz

Featuring Recent Posts WordPress Widget development by YD